முத்திசைக்கு ஆணிணையாய் இளந்தாய்
தாய்மையிடம் பேரிளமை இழந்தாய்
முப்பொழுதும் பேரன்பால் வழிந்தாய்
போராட்ட வாழ்வினையே வலிந்தாய்
பெரும்பேராய் வாழ்ந்திடினும் தாழ்ந்தாய்
துன்பக்கடல் துச்சமென வாழ்ந்தாய்
பெண்ணடிமை இலக்கணங்கள் உடைத்தாய்
பெருஞ்சோக இலக்கியத்தைப் படைத்தாய்
வாய்முனைகள் வீழ்த்திடினும் முளைத்தாய்
நுனியுடைக்கப் பலவாராய் கிளைத்தாய்
வர்க்கநிலைப் பேதமின்றி உழைத்தாய்
விரலிடைவழிய மீதமுண்டுப் பிழைத்தாய்
முச்சேய்கள் உலகெனவே பித்தாய்
வளர்த்தெடுத்தாள் ஆழ்கடலின் முத்தாய்
ஏழ்மையிழும் கீழிறங்க மறுத்தாய்
சிறிதேனும் சுயநலத்தை மறந்தாய்
பசியா(ற்)ற குளிரிலும் வெந்தாய்
சிறிதெனினும் அடிவரையில் தந்தாய்
தன்பசிக்கு பெருங்கனவை வைத்தாய்
தன்னிரைப்பையை சரிபாதி தைத்தாய்
கனவினிலும் வறுமைக்கறை அழித்தாய்
சார்ந்தோர்க்கும் இன்னமுது அளித்தாய்
செருக்காக மேகலையை அழைத்தாய்
இதுகாரும் அவர்மனதில் நிலைத்தாய்
காலமெல்லாம் துயர்சுமக்க வந்தாய்
சிறகடிக்கப் பிரிவாலே நொந்தாய்
நிலையறிந்து மேகமெனக் கலைந்தாய்
பிள்ளைநிலைப் பொய்க்காமல் பொழிந்தாய்
சேய்வாட நல்லுறக்கம் களைந்தாய்
தன்பினிக்கு இன்முகமே மருந்தாய்
கோபமொழித் தேனெனவே உமிழ்ந்தாய்
திசையறியா தன்னிலையை இகழ்ந்தாய்
சேய்விளைய உதிரவுரம் தெளித்தாய்
காலச்சேறு நாற்படவே தெளிந்தாய்
கண்கொள்ளா கற்பனையின் கலைத்தாய்
கரைதீர கானல்களால் களைத்தாய்
கிளையுயர இன்பமுறக் களித்தாய்
இருள்மட்டும் வாழ்வெனவே கழித்தாய்
இணைசேரும் புதுவரவை கலந்தாய்
நீரினைபோல் தன்விருப்பைப் கடந்தாய்
வேராக மரம்செழிக்க மகிழ்ந்தாய்
பழச்சுவையும் வேர்க்கில்லை முகர்ந்தாய்
முப்போகம் தவறாமல் விளைந்தாய்
துருவங்கள் ஒன்றிணைய விழைந்தாய்
சேயறியும் மெளனமொழி மொழிந்தாய்
இளைப்பா(ற்)றும் கிள்ளைகளால் நெகிழ்ந்தாய்
இல்லங்களில் மகன்மகளாய் தவழ்ந்தாய்
அன்பளவை அன்னங்களால் அளந்தாய்
மழலைகளைப் பேரன்பால் வளைத்தாய்
சிரவகிடு தரைதொடவும் வளைந்தாய்
ஆண்டாண்டு காலங்கள் சுமந்தாய்
நிலைகொள்ளும் இடமெல்லாம் சூழ்ந்தாய்
சோர்வடைய மனக்குரலில் ஒலித்தாய்
பேருழைப்பால் கர்வமதை ஒழித்தாய்
வினையாற்றச் சிந்தையொளித் தாய்
வானுயர திகழ்கின்றாள் என் தாய்……தாய்…..தாயே
-ஆரன் 07.12.2020
( என் அம்மாவிற்கு… )
0 comments:
Post a Comment